Stekelvarken 101 voor lichte mitrailleur Model : S (3a) (stekelvarken) Ontwerp : Centraal Inundatie en Technisch Bureau (15-04-1939) Tekening nummer : 1423/tG Bouwjaar : 1939 Schietrichting : Frontaal en flankerend Schootsveld : 190· (70· overlap per schietgat) Weerstandvermogen : W.12-15 Muurdikte dak / front : 0,8m / 1m gewapend beton Bewapening : Mitrailleur M.20 Bezetting : 3 man Kosten (ongeveer) : 2.500 gulden (1.465 euro) Rijksmonument nummer : Bijzonderheden : Bijnaam spinnekop

1939 Nadat het besluit tot het vormen van een doorlopende weerstandslijn genomen was, werd begin 1939 een bedrag van 10 miljoen gulden (4,53 miljoen euro) ter beschikking gesteld voor het bouwen van kazematten, om de mitrailleurs in de linie onder te brengen. Het ontwerp van deze kazematten bestaat uit vier typen met verschillende varianten: • De gietstalen G-kazemat (35 varianten); • De flankerend B-kazemat (5 varianten); • De frontaal en flankerend S-kazemat (4 varianten); • De SWZ S-kazemat voor zware mitrailleur (3 varianten). De gewapend betonnen kazemat 101 van het type S(3a) met achterin- /uitgang is een lichte eenvoudige en in vergelijking met de andere type kazematten goedkope gevechtsopstelling met 3 schietgaten, welke tezamen een schootsveld van 190° hadden. Deze grote schietgaten om in drie richtingen zowel frontaal als flankerend vuur af te geven vormde een zeer kwetsbaar punt. Tegen geweer-, mitrailleren en 2 cm-patronen werden ze beschermd door middel van stalen schietgatblinden van 2 cm dikte. (pantserprojectielen doorboorden deze platen gemakkelijk.) De S(3a) kazematten werden vanwege de vele uit het beton stekende (maskerings) haken ook wel "stekelvarken" of "spinnenkop" genoemd. S(3a) beton : 33 m 3 wapeningsstaal rond 19mm : 2360 kg wapeningsstaal rond 12mm : 1410 kg stalen schietgatraam : 2,10 x 2,00 x 0,40 m 200 kg stalen kozijn met deur : 2,40 x 2,25 x 0,55 m 300 kg Om de kazematten te maskeren werden verschillende technieken toegepast. In mei 1940 was de maskering van veel kazematten echter nog niet gereed, ook de telefoonverbinding was nog niet aangebracht.

1965 Op 14 april 1965 word een begin gemaakt met het omleggen van de provinciale weg Grave – Beers – Cuijk – Oeffelt. Voor de aanleg van de Maasboulevard moesten aardig wat gebouwen gesloopt worden, zoals het Raadhuis, Hotel ‘Bellevue’, de Botermijn (politiebureau met brandspuit) en een aantal woningen. Ook moesten er enkele kazematten geruimd worden. Op 20 mei 1965 verklaart de gemeente Cuijk dat de firma Slootmans en Zn. uit Grave daarvoor met springstoffen mag werken. De leges hiervoor bedraagt 0,75 gulden.